Muzeum Ziemi Prudnickiej

---

Historia

Geneza Muzeum Ziemi Prudnickiej datuje się na rok 1912, kiedy to Emil Metzner, będący miejskim radnym, w swoim testamencie przekazał miastu cenne pamiątki historyczne. W latach 1929-1945 placówka miała swoją siedzibę w ratuszu, gdzie zajmowała dwie dedykowane sale.

Po zakończeniu II wojny światowej, muzeum wznowiło swoją działalność 10 maja 1959 roku z inicjatywy Józefa Wierzyńskiego. W początkowych latach funkcjonowało jako filia Muzeum Śląska Opolskiego, ulokowane w średniowiecznych basztach oraz przyległych do nich budynkach. Warto zauważyć, że te historyczne obiekty pełniły różnorodne funkcje, takie jak arsenał, więzienie miejskie, wieża ciśnień, schronisko młodzieżowe oraz więzienie Gestapo.

Samodzielność Muzeum Ziemi Prudnickiej została osiągnięta w roku 1968, co stanowiło ważny krok w jego rozwoju. Po 1999 roku, muzeum przeszło intensywną rozbudowę, co zaowocowało odbudową trzeciego skrzydła, które istniało przed II wojną światową. Aktualnie muzeum jest finansowane przez gminę Prudnik.

W styczniu 2010 roku, muzeum zainaugurowało dodatkową działalność, tworząc nowy obiekt przy ulicy Królowej Jadwigi 23, który pełni funkcję Centrum Tradycji Tkackich.

W 2017 roku, partnerskie miasto Northeim przekazało muzeum aż 200 eksponatów, które zostały tam przetransportowane podczas II wojny światowej, co znacząco wzbogaciło zbiory placówki. Muzeum prowadzi współpracę z innymi instytucjami, w tym muzeum w Karniowie, Muzeum Wsi Opolskiej, Muzeum Śląska Opolskiego, Muzeum w Wodzisławiu Śląskim, Muzeum Miejskim „Dom Gerharta Hauptmanna” w Jeleniej Górze, Muzeum Ostrawskim, oraz Muzeum Powiatowe w Nysie. Dzięki takim działaniom, muzeum nieustannie poszerza swoją ofertę i umacnia swoją pozycję w regionie.

Obiekty

W skład Muzeum Ziemi Prudnickiej wchodzi wiele interesujących obiektów, które każdy miłośnik historii oraz kultury powinien odwiedzić.

• Arsenał (siedziba główna), ul. Bolesław Chrobrego 5,
• Centrum Tradycji Tkackich, ul. Królowej Jadwigi 23,
• Wieża Woka, pl. Zamkowy.

Zbiory

W zbiorach archeologicznych Muzeum Ziemi Prudnickiej szczególne znaczenie mają znaleziska pochodzące z okresu kultury łużyckiej. Oryginalne artefakty z tego okresu zostały odkryte na stanowisku w Dytmarowie i Strzebniowie, które obecnie stanowi część Gogolina. Wprowadzenie do tego tematu ukazuje bogactwo regionu.

W zakresie zbiorów etnograficznych prezentowane są regionalne stroje, a także różnorodne narzędzia i przedmioty codziennego użytku używane w gospodarstwach domowych w pobliskich wsiach. Te eksponaty ilustrują życie codzienne mieszkańców tego obszaru, odzwierciedlając tradycje i zwyczaje kulturowe, które były kultywowane przez pokolenia.

Co więcej, zbiory historyczno-artystyczne muzeum obejmują szereg wartościowych dokumentów, druki, wyroby rzemieślnicze oraz atrybuty cechowe. Wśród nich znajduje się broń biała i palna, która świadczy o historycznym kontekście regionu. Do najcenniejszych obiektów w tej kolekcji należy pergamin księcia Władysława Opolczyka z 1384 roku. Dodatkowo, muzeum gromadzi wydawnictwa w języku polskim i niemieckim z XIX oraz XX wieku, które przybliżają historię regionu oraz jego związki z powstaniami śląskimi, plebiscytem na Górnym Śląsku i zmianami demograficznymi po 1945 roku.

Ekspozycje stałe

Aktualnie w muzeum można zobaczyć kilka kluczowych ekspozycji stałych:

• „Ginące zawody”, związana z rzemiosłem kołodzieja i stolarza,
• „Prudnicka fabryka tekstylna”, poświęcona Zakładom Przemysłu Bawełnianego „Frotex”; w tym pomieszczeniu znajduje się m.in. pokój Samuela Fränkla oraz gabinet Maxa Pinkusa, laboratorium oraz ręcznie malowane wzorniki tekstylne,
• „Galeria pod 2 basztami”, obejmująca kolekcję obrazów olejnych, pasteli oraz prac ceramicznych, co czyni ją największym zbiorem dzieł artystki w Polsce,
• „Stanisław Szozda – krótka historia wielkiego sukcesu”, poświęcona osiągnięciom tego sportowca; prezentuje między innymi jego medale z igrzysk olimpijskich, puchary, pamiątki oraz rowery, na których jeździł,
• „Trzy źródła – jedno miasto”, dedykowana historii Prudnika, wyróżniająca się multimediami oraz dostępna w wielu językach: polskim, angielskim, niemieckim i czeskim,
• „Spojrzenie przez gardinkę. Wielokulturowość Górnego Śląska na przykładzie Ziemi Prudnickiej”, skupiająca się na przemianach, jakie zaszły na Śląsku po II wojnie światowej, w kontekście przesiedleń mieszkańców na i z tego regionu,
• „Jak to ze lnem było”, przedstawiająca proces obróbki lnu,
• „Dom śląski”.

Oprócz stałych ekspozycji, muzeum angażuje się w organizację wystaw czasowych, które obejmują szeroką gamę tematów, od historii Ziemi Prudnickiej, przez rozwój lokalnych rzemiosł, aż po prezentację różnorodnych form sztuki współczesnej.

---

Oceń: Muzeum Ziemi Prudnickiej

---