Kurt Wintgens był wyjątkową postacią we wczesnej historii lotnictwa, urodzonym 1 sierpnia 1894 roku w Prudniku. W drodze do niepodważalnej sławy, jego życie i kariera zyskały rozgłos nie tylko dzięki talentowi, ale także ze względu na okoliczności historyczne, w jakich przyszło mu działać. Zmarł tragicznie 25 września 1916 roku w Villers-Carbonnel, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w pamięci historyków.
Wintgens urodził się w rodzinie związanej z wojskiem, co miało wpływ na jego przyszły wybór ścieżki zawodowej. W 1913 roku, jego wstąpienie do wojska miało zaledwie początek, a jako kadeci zyskał przydział do jednej z jednostek telegraficznych, mianowicie do Telegraphen-Bataillon Nr. 2, zlokalizowanej we Frankfurcie nad Odrą. Tam, jego umiejętności w obszarze telekomunikacji i sygnalizacji mogły być nieocenione podczas przewrotu, który miał nastąpić.
Wintgens jest uważany za jednego z pierwszych asów lotnictwa Cesarstwa Niemieckiego, a jego osiągnięcia w trakcie I wojny światowej przyniosły mu uznanie zarówno w rodzimym kraju, jak i za granicą. Jego historia jest symbolem czasów, w których walka powietrzna stawiała czoła nowym wyzwaniom i dynamicznie rozwijającej się technologii.
Kariera wojskowa
W trakcie pierwszych dni I wojny światowej, młody Kurt Wintgens, będąc jeszcze w stopniu kadeta, został wysłany na front wschodni. Zaraz po przybyciu na miejsce, został mianowany podporucznikiem i zdobył Krzyż Żelazny. Wkrótce, na początku 1915 roku, na podstawie międzynarodowego rozkazu, przeszedł do lotnictwa wojskowego.
W swojej początkowej karierze, Wintgens pełnił rolę obserwatora. Jego pierwsze zadania miały miejsce na froncie zachodnim, a później na obszarze Polski. W marcu 1915 roku ukończył szkolenie z zakresu pilotażu i przez krótki czas był przydzielony do FFA 67. Następnie zyskał status pilota w bawarskiej jednostce Feldflieger-Abteilung 6b, gdzie operował na samolotach Fokker E.I.
Już 1 lipca 1915 roku, Kurt Wintgens prawdopodobnie zdobył swoje pierwsze zwycięstwo w powietrzu, które jednak nie doczekało się oficjalnego potwierdzenia. To wydarzenie zostało zapamiętane jako pierwsze powietrzne zwycięstwo niemieckiego pilota na jednolitym myśliwcu. Na froncie zachodnim, 5 lipca 1915 roku, został on transferowany do FFA 48, gdzie 15 lipca udało mu się zdobyć swoje pierwsze oficjalnie potwierdzone podwójne zwycięstwo. Jeszcze 9 sierpnia tego samego roku, odniósł swoje trzecie i ostatnie zwycięstwo w 1915 roku.
W okresie jesiennym oraz zimowym 1915 roku, Wintgens musiał stawić czoła poważnym trudnościom – zmagał się z ciężką grypą oraz zapaleniem płuc. Udało mu się powrócić do jednostki wczesną wiosną, gdzie 20 i 21 maja znowu wykazał się, zdobywając tytuł asa myśliwskiego po kolejnych zwycięstwach. 30 czerwca 1916 roku zestrzelił ósmy samolot, a następnego dnia, 1 lipca, został uhonorowany najwyższym odznaczeniem wojskowym – ordrem Pour le Mérite, nadanym przez cesarza.
Na początku lipca 1916 roku, Wintgens został przydzielony do nowo utworzonej jednostki KEK Vaux przy FFA 23. Tam odniósł kolejne pięć potwierdzonych sukcesów. Z chwilą utworzenia pierwszych dwunastu eskadr myśliwskich w sierpniu, wraz z pilotami z KEK Vaux przeszedł do Jagdstaffel 4, a szybko potem do Jagdstaffel 1, gdzie zdobył jeszcze sześć bliźniaczych zwycięstw, z czego ostatnie dwa na samolocie Fokker E.IV.
Jednak w dniu 25 września 1916 roku, podczas walk w pobliżu Villers-Carbonnel, Kurt Wintgens został zestrzelony. Niestety, zginął w płomieniach, a jego śmierć przypisano francuskiemu asowi Alfredowi Heurteaux.
Odznaczenia
W historii militarnej Kurt Wintgens zdobył liczne odznaczenia, które świadczą o jego wyjątkowych osiągnięciach.
- Pour le Mérite – 1 lipca 1916,
- Krzyż Żelazny I Klasy,
- Krzyż Żelazny II Klasy.
Przypisy
- Guttman J., Nieuport 11/16 Bebe vs Fokker Eindecker. Osprey Publishing 2014 r.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Grzegorz Kaliciak (oficer) | Hellmuth Reymann | Adam Świerkocz | Otto von GarnierOceń: Kurt Wintgens