Otto von Garnier


Otto Wladislaus Eduard Konstantin von Garnier, urodzony 1 maja 1859 roku w Prudniku, był postacią znaną w historii Niemiec jako wybitny wojskowy. Jego kariera wojskowa osiągnęła apogeum w czasie I wojny światowej, kiedy to piastował najwyższy stopień wojskowy, czyli generała kawalerii.

Otto von Garnier zmarł 17 czerwca 1947 roku w Hechingen, pozostawiając po sobie ślad w historii militarnej swojego kraju.

Życiorys

Urodziny Otto von Garniera miały miejsce 1 maja 1859 roku w Prudniku, w rodzinie o wojskowych tradycjach. Jego ojciec, pruski lejtnant Otto Wladislaus Aloys Joseph Ernst Eduard von Garnier (1830–1908), oraz matka, Agnes Laurette von Mitzlaff (1837–1914), wpłynęli na jego późniejszą karierę wojskową.

W dniu 1 października 1876 roku wstąpił do 6 Pułku Huzarów im. Hrabiego Goetzena w roli podchorążego. Jego kariera szybko postępowała i wkrótce stał się rotmistrzem sztabu generalnego z siedzibą w Berlinie. Podczas służby w 14 dywizji Cesarstwa Niemieckiego, stacjonującej w Szczecinie, otrzymał awans na rangę majora 22 marca 1897 roku. Dalsze awanse przyniosły mu tytuł podpułkownika w 2 Gwardii Ułanów, co miało miejsce 11 września 1903 roku.

W czasie I wojny światowej pełnił dowództwo nad 4 Dywizją Kawalerii, V Korpusem Rezerwowowym oraz VII Korpusem Rezerwowym. Jego umiejętności dowódcze przyczyniły się do skutecznego uczestnictwa w wielu ważnych bitwach, takich jak walki o Szampanię, bitwa pod Haelen, bitwa o Liège, a także bitwa nad Sommą. Niestety, podczas starć w dniu 21 listopada 1914 roku został poważnie ranny w okolicy Ciechanowa. Jego zasługi zostały docenione i 17 listopada 1916 odznaczono go najwyższym niemieckim odznaczeniem wojskowym, Pour le Mérite.

Otto von Garnier wycofał się ze służby wojskowej w marcu 1918 roku i powrócił do Prudnika. 20 sierpnia 1929 roku jego córka, Huberta (1902–2001), poślubiła generała piechoty Dietricha von Choltitza. Po zakończeniu II wojny światowej osiedlił się w Hechingen, gdzie zmarł 17 czerwca 1947 roku. Został pochowany na cmentarzu w Baden-Baden, w grobie obok córki Hubertę oraz zięcia Dietricha von Choltitza.

Odznaczenia

Otto von Garnier był postacią o imponującym dorobku odznaczeniowym. W jego kolekcji zaszczytów znalazły się liczne wyróżnienia, które doceniały zarówno jego służbę, jak i osiągnięcia wojskowe.

  • Order Królewski Korony (II klasy),
  • Odznaka za Służbę,
  • Order Lwa Zeryngeńskiego (I klasy),
  • Order Zasługi Wojskowej (Krzyż Oficerski),
  • Order Domowy i Zasługi Księcia Piotra Fryderyka Ludwika,
  • Krzyż Honorowy Reusski,
  • Order Alberta (Krzyż Komandorski II Klasy),
  • Order Domowy Lippeński (III klasy),
  • Order Korony Wirtemberskiej (Krzyż Honorowy),
  • Order Oranje-Nassau,
  • Order Świętego Stanisława (II klasy),
  • Krzyż Zasługi Wojskowej (II klasy),
  • Krzyż Żelazny (I i II klasy),
  • Order Hohenzollernów,
  • Pour le Mérite.

Każde z tych odznaczeń stanowiło nie tylko wyróżnienie, ale także ukoronowanie jego długotrwałej służby oraz zasług w różnych dziedzinach.

Przypisy

  1. Otto von Garnier [online], web.archive.org, 03.06.2018 r. [dostęp 09.02.2019 r.]
  2. Miejscowa kronika rodzin Leobschütz: _Otto_ Wladislaus Eduard Konstantin VON GARNIER *1859 +1947 [online], www.online-ofb.de [dostęp 26.05.2019 r.]
  3. Timo vonT. Choltitz, General der Infanterie Dietrich von Choltitz [online], www.choltitz.de [dostęp 04.06.2018 r.]
  4. HubertusH. Ochsler, Namenlos [online], www.deutsche-kriegsgeschichte.de [dostęp 04.06.2018 r.]
  5. Fritz vonF. Lossberg, Lossberg’s War: The World War I Memoirs of a German Chief of Staff, University Press of Kentucky, 17.08.2017 r., ISBN 978-0-8131-6982-8 [dostęp 04.06.2018 r.]
  6. Dietrich von Choltitz (1894-1966) – Find a Grave Memorial, findagrave.com.

Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":

Kurt Wintgens | Grzegorz Kaliciak (oficer) | Hellmuth Reymann | Adam Świerkocz

Oceń: Otto von Garnier

Średnia ocena:4.67 Liczba ocen:17