Zbór Kościoła Zielonoświątkowego „Syloe” to ważna instytucja religijna w Prudniku, który należy do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej. Ten zbór znajduje się przy ulicy Kolejowej 40A, co czyni go dostępnym dla wiernych oraz osób pragnących poznać tę wspólnotę.
Ze względu na organizację i strukturę administracyjną, zbór podlega okręgowi zachodniemu, co oznacza, że współpracuje z innymi zborami w regionie oraz uczestniczy w szerszych działaniach Kościoła.
Historia
W Prudniku, wspólnota zielonoświątkowa miała swój początek w lipcu 1945 roku, kiedy to jej siedziba została zlokalizowana w Krzyżkowicach. Pierwszym pastorem, który prowadził zbór, był Giżycki, a po nim funkcję tę objął Muszczyński. W 1953 roku, pastorem został Adolf Paluch, a w tym samym czasie społeczność zdecydowała o przeniesieniu siedziby zboru do samego Prudnika. Początkowo jedynym miejscem, w którym mogli się spotykać wierni, było mieszkanie pastora.
Styczeń 1968 był szczególnym miesiącem, ponieważ w Prudniku miał miejsce kurs dla młodzieży z opolskiego i wrocławskiego okręgu, prowadzony przez Mariana Suskiego. W tym czasie działał również zespół muzyczny zboru. W latach siedemdziesiątych XX wieku, przy ulicy Marchlewskiego 8 (obecnie Młyńska), znajdował się zbór Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego. Wierni z prudnickiego zboru organizowali dla młodzieży wycieczki w malownicze Góry Opawskie, m.in. do Pokrzywnej i na Biskupią Kopę.
Obecny budynek, w którym mieści się sala modlitw zielonoświątkowców, miał swoje korzenie w 1906 roku, kiedy to zbudowano go jako dom przedpogrzebowy (Tahara) dla pobliskiego cmentarza żydowskiego. Inicjatorem budowy byli prudniccy fabrykanci, rodziny Fränklów i Pinkusów. Zgodnie z informacjami dostarczonymi przez Arkadiusza Barona, szczególną rolę w budowie odegrał Josef Pinkus.
Po zakończeniu II wojny światowej budynek przeszedł na własność miasta. W latach 1985–1986 został przekazany Kościołowi Zielonoświątkowemu. Nowa siedziba zboru, przy ulicy Skowrońskiego 27, nie miała pełnego zaplecza socjalnego, co oznaczało brak odpowiednich pomieszczeń gospodarczych oraz sanitarnych. Nabożeństwa odbywały się w niedziele o godzinie 9:00, a dodatkowo istniała placówka w Dytmarowie. W 1986 roku nastąpiły prace remontowe, budynek został pomalowany, a instancje grzewcze przebudowane.
Pastor Ryszard Krzywy ubiegał się o zgodę na budowę zaplecza, jednak z powodu bliskości cmentarza żydowskiego napotkał na przeszkody. Mimo to, członkowie zboru wytrwale modlili się i poszcząc. Władze żydowskie oraz miejskie pozytywnie rozpatrzyły kolejne podanie dotyczące budowy.
W wyniku wspólnych działań zborowników, na cmentarzu żydowskim wybrukowano wjazd, a w 1989 roku wstawiono bramę. Kolejne, istotne zmiany miały miejsce w 1990 roku, kiedy to budynek przeszedł gruntowny remont i został dostosowany do funkcji sali modlitw zielonoświątkowców. Pierwsze nabożeństwo w odnowionym obiekcie odbyło się we wrześniu 1991 roku. W wydarzeniu tym brali udział m.in. prezbiter okręgowy Jan Cieślar oraz prezbiter Tadeusz Gaweł z gośćmi z Belgii. Ciekawostką jest, że nazwa „Syloe”, oznaczająca „posłany”, została przyjęta przez społeczność, która wierzyła, że są oni posłani do działania w swoim mieście oraz okolicy.
W 1994 roku prudnicki zbór liczył już 24 członków oraz 34 wiernych. Z kolei w 1996 roku, liczba ta wzrosła do 50 mieszkańców Prudnika. Historia tej wspólnoty jest z pewnością interesującym przykładem zaangażowania wiernych w lokalną społeczność oraz ich wpływu na rozwój zboru.
Architektura
Budynek, który obecnie służy jako kościół, pierwotnie pełnił funkcję domu przedpogrzebowego, a jego architektura jest naprawdę unikatowa. Inspirację do jej stworzenia czerpano z synagog. Został wzniesiony z cegły i zaprojektowany na planie prostokąta, z przedsionkiem umiejscowionym od strony południowej.
Obiekt charakteryzuje się jednokondygnacyjną bryłą, która jest zwieńczona czterospadowym dachem pokrytym dachówką ceramiczną. Na szczycie dachu wznosi się okrągła latarnia, przykryta w wieloboczny sposób. Styl architektoniczny budynku jest neoromański, co przejawia się w zamkniętych łukiem uskokowych portalach oraz otworach okiennych, które dodają uroku całej konstrukcji.
Symetryczna fasada budynku została zdobiona biforiami umiejscowionymi po bokach głównego wejścia, a nad nimi znajdują się okrągłe okna, które stanowią dodatkowy element architektoniczny. Wnętrze kościoła jest doświetlane przez owalne okna, które zainstalowane są w górnej części bocznych ścian. Elewacje budynku, z wyjątkiem delikatnych detali architektonicznych takich jak cokół czy opaski okienne i drzwiowe, są otynkowane.
Do północnej części kościoła dostawiony został nowoczesny budynek mieszkalny, który współczesnym stylem komponuje się z historycznym charakterem głównego obiektu.
Działalność
Nabożeństwa w Zborze Kościoła Zielonoświątkowego w Prudniku odbywają się regularnie, co podkreśla ich znaczenie dla społeczności. W każdą niedzielę o godzinie 10:00 oraz w każdy czwartek o godzinie 18:00 wierni gromadzą się, aby wspólnie uczestniczyć w modlitwach i celebracjach.
Warto zaznaczyć, że pastorem zboru jest Łukasz Rebeczko, który prowadzi wspólnotę w duchu otwartości i zaangażowania.
Przypisy
- RenataR. Sołtysek, Budownictwo kościołów na Śląsku Opolskim w Polsce Ludowej (1945–1989): „Bogu na chwałę, nam na zbawienie”, Opole: Instytut Śląski, 2022, s. 583, ISBN 978-83-7126-412-2.
- MaciejM. Dobrzański, Nie tylko reprezentacyjne wille... Jakie jeszcze budynki w Prudniku związane są z rodziną Fränklów i Pinkusów? [online], Prudnik24, 04.12.2021 r. [dostęp 05.06.2022 r.]
- Nowy cmentarz żydowski w Prudniku (ul. Kolejowa 40) [online], sztetl.org.pl [dostęp 05.06.2022 r.]
- JoannaJ. Szot, Nowy cmentarz żydowski [online], zabytek.pl, 15.07.2014 r. [dostęp 05.06.2022 r.]
- 114 raz „Dzień dobry! Co słychać?” [online], Prudnik24, 19.02.2014 r. [dostęp 27.04.2019 r.]
- Kronika, „Chrześcijanin”, Józef Mrózek junior – redaktor naczelny, 9, Warszawa: Polski Kościół Ewangelicznych Chrześcijan Baptystów, 09.1975 r. s. 14.
- Wykaz Zborów Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego, „Chrześcijanin”, Józef Mrózek junior – redaktor naczelny, 7–8, Warszawa: Prezydium Rady Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego PRL, 1977 r. s. 39.
- Kronika, „Chrześcijanin”, Józef Mrózek - redaktor naczelny, 7, Warszawa: Prezydium Rady Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego, 07.1969 r. s. 17.
- Kronika, „Chrześcijanin”, Józef Mrózek, junior - redaktor naczelny, 5, Warszawa: Prezydium Rady Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego, 1968 r. s. 18.
- Adresy zborów, „Chrześcijanin”, Mieczysław Czajko – redaktor naczelny, 7–8, Warszawa: Prezydium Rady Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego PRL, 1985 r. s. 36.
- JanJ. Cieślar, Okręg opolski, „Chrześcijanin”, Kazimierz Sosulski – redaktor naczelny, 11–12 (94), Warszawa: Naczelna Rada Kościoła Zielonoświątkowego, 1994 r. s. 26.
- Chrzest w basenie, „Tygodnik Prudnicki”, Antoni Weigt – redaktor naczelny, 08.12.1996 r. s. 15.
- a b c d Poznajmy nasze zbory..., „Chrześcijanin”, 1–2, Warszawa: Instytut Wydawniczy AGAPE, 1992 r. s. 18, ISSN 0209-0120.
Pozostałe obiekty w kategorii "Obiekty religijne":
Cmentarz żydowski w Prudniku | Parafia Miłosierdzia Bożego w Prudniku | Cmentarz komunalny w Prudniku | Kapliczka przydrożna św. Antoniego w PrudnikuOceń: Zbór Kościoła Zielonoświątkowego w Prudniku