Karl Streibel

---

Życiorys

Karl Streibel to postać o bogatym i złożonym życiorysie, który nieodłącznie związany jest z dramatycznymi wydarzeniami XX wieku. Po ukończeniu nauki w szkole podstawowej w 1922 roku, Streibel podjął decyzję o emigracji do Brazylii, gdzie znalazł zatrudnienie jako sprzedawca artykułów spożywczych. Jego życie osobiste także nabrało kolorów, gdy ożenił się z córką właściciela sklepu, a ich związek zaowocował narodzinami córki.

W 1928 roku rodzina Streibela postanowiła wrócić do Niemiec, gdzie przejął małą restaurację w rodzinnym Prudniku. Niestety, kryzys gospodarczy, który dotknął wiele osób w tamtym okresie, zmusił go do zamknięcia lokalu w 1932 roku. Z dokumentu SS z 1936 roku wynika, że restauracja ta została „doszczętnie zrujnowana przez bojkot”, co dodatkowo świadczy o napiętej sytuacji społeczno-politycznej tamtych lat.

W 1930 roku Streibel wstąpił do SA, a następnie do NSDAP w 1931 roku, przyjmując numer członkowski 554,023. Już 10 lutego 1933 roku został członkiem SS (numer 60,152). Jego kariera w tej organizacji szybko nabierała tempa – awansował na stopień SS-Untersturmführera w listopadzie 1936, a w listopadzie 1937 na SS-Obersturmführera.

W momencie wybuchu II wojny światowej, Streibel pełnił istotną rolę w sztabie Odilo Globocnika, zajmując się rekrutacją etnicznych Niemców do SS i SD. Od stycznia 1940 roku znajdował się w okupowanej Polsce, a w sierpniu tego samego roku został skierowany do pracy na granicy w Bełżcu.

17 października 1941 roku, będąc pod komendą Odilo Globocnika, Streibel został wyznaczony do akcji „Reinhardt” i zapoczątkował swoją działalność jako komendant obozu pracy przymusowej w Trawnikach, mając ponadto na celu wysyłanie ochotników do obozów zagłady w Bełżcu, Treblince oraz Sobiborze. W styczniu 1942 roku Globocnik uhonorował go propozycją przyznania Krzyża Zasługi Drugiej Klasy z Mieczami, co było efektem wyszkolenia przez Streibela ponad 1200 strażników w krótkim czasie.

Warto zaznaczyć, że Streibel wykazywał się troską o swoich podwładnych w Trawnikach – organizował wojskowe pogrzeby w razie ich śmierci, pisał kondolencyjne listy do ich rodzin oraz oferował wsparcie.

Po lipcu 1944 roku Streibel i jego ludzie uczestniczyli w obronnych walkach przeciwko Armii Czerwonej, wycofując się nad Wisłę. W trakcie zmasowanych nalotów na Drezno w lutym 1945 roku miał pod swoją komendą grupę ludzi odpowiedzialnych za kremację ciał w Trawnikach. W kwietniu tego samego roku około 700 żołnierzy uciekło do Czechosłowacji, co było jednym z wielu skutków chaosu wojennego.

Po zakończeniu II wojny światowej Streibel znalazł zatrudnienie jako kupiec w Hamburgu. W latach 1972–1976, wspólnie z Josefem Napierallą i czterema innymi członkami SS, stanął przed niemieckim sądem w Hamburgu, oskarżony o działalność w obozie pracy przymusowej w Trawnikach. Ostatecznie wszyscy zostali uniewinnieni z powodu braku wystarczających dowodów.

---

Oceń: Karl Streibel

---